« زندگي نامه حضرت علي اكبر(ع) »:

حضرت علی اكبر (ع) فرزند ابی عبدالله الحسین(ع) بنا بهروایتی در یازدهم شعبان،(1)سال43 قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود.پدر گرامیاش امام حسین بن علی بن ابی طالب (ع) و مادر محترمه اش لیلی بنت ابی مرّه بن عروهبن مسعود ثقفی است.(2)او از طایفه خوش نام و شریف بنی هاشم بود . و به بزرگانی چونپیامبر اسلام(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س)، امیر مؤمنان علی بن ابی طالب(ع) و امام حسین (ع) نسبت دارد . ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت كرد: روزی معاویه بن ابی سفیان بهاطرافیان و هم نشینان خود گفت:

به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت كیست؟اطرافیان گفتند: جز تو كسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی شناسیم! معاویه گفت: اینچنین نیست. بلكه سزاوارترین فرد برای خلافت، علی بن الحسین(ع)است كه جدّش رسولخدا(ص) می باشد و در وی شجاعت و دلیری بنی هاشم، سخاوت بنی امیه و فخر و فخامت ثفیفتبلور یافته   است.

نقل است روزی علی اكبر(ع) به نزد والی مدینه رفته  و از طرف پدربزرگوارشان پیغامی را خطاب به او میبرد، در آخر والی مدینه از علی اكبرسئوال كردنام تو چیست؟ فرمود: علی سئوال نمود نام برادرت؟ فرمود: علی آن شخص عصبانی شد، وچند بار گفت: علی، علی، علی، « ما یُریدُ اَبُوك؟ » پدرت چه می خواهد، همه اش نامفرزندان را علی می گذارد، این پیغام را علی اكبر(ع) نزد اباعبدالله الحسین (ع) برد،ایشان فرمود : والله اگر پروردگار دهها فرزند پسر به  من عنایت كند نام همه ی آنهارا علی می گذارم و اگر دهها فرزند دختر به من عطا، نماید نام همه ی آنها را نیزفاطمه می گذارم.

 درباره شخصیت علی اكبر(ع) گفته شد، كه وی جوانی خوش چهره، زیبا،خوش زبان و دلیر بود و از جهت سیرت و خلق و خوی و صباحت رخسار، شبیه ترین مردم بهپیامبر اكرم(ص) بود و شجاعت و رزمندگی را از جدش علی ابن ابی طالب (ع) به ارث بردهو جامع كمالات، محامد و محاسن بود.

در روایتی به نقل از شیخ جعفر شوشتری در كتاب خصائص الحسینیه آمدهاست: اباعبدالله الحسین هنگامی كه علی اكبر را به میدان می فرستاد، به لشگر خطابكرد و فرمود:« یا قوم، هولاءِ  قد برز علیهم غلام، اَشبهُ الناس خَلقاً وخُلقاً و منطقاً برسول الله....... ای قوم، شما شاهد باشید، پسری را بهمیدان می فرستم، كه شبیه ترین مردم از نظر خلق و خوی و منطق به رسول الله (ص) استبدانید هر زمان ما دلمان برای رسول الله(ص) تنگ می شد نگاه به وجه این پسر میكردیم.

امام حسین (ع) در تربیت وی و آموزش  قرآن ومعارف اسلامی و اطلاعاتسیاسی و اجتماعی به آن جناب تلاش بلیغی به عمل آورد و از وی یك انسان كامل و نمونهساخت و شگفتی همگان، از جمله دشمنانشان را بر انگیخت.

به هر روی علی اكبر(ع) در ماجرای عاشورا حضور فعال داشت و در تمامحالات در كنار پدرش امام حسین(ع)بود و با دشمنانش به سختی مبارزه می كرد. شیخ جعفرشوشتری در خصائص نقل می كند: هنگامی كه اباعبد الله الحسین علیه السلام در كاروانخود حركت به سمت كربلا می كرد، حالتی به حضرت(ع) دست داد بنام نومیه و در آن حالتمكاشفه ای برای حضرت(ع) رخ داد، از آن حالت كه خارج شد استرجاع كرد: و فرمود: «انالله و انا الیه راجعون » علی اكبر(ع) در كنار پدر بود، و می دانست امام بیهودهكلامی را به زبان نمی راند، سئوال نمود، پدرجان چرا استرجاع فرمودی؟: حضرت بلادرنگفرمود: الان دیدم این كاروان می رود به سمت قتلگاه و مرگ درانتظار ماست، علیاكبر(ع) سئوال نمود: پدر جان مگر ما بر حق نیستیم؟ حضرت فرمود: آری ما بر حق هستیم. علی اكبر (ع) عرضه داشت: پس از مرگ باكی نداریم،

گفتنی است، با این كه حضرت علی اكبر(ع) به سه طایفه معروف عرب پیوندو خویشاوندی داشته است، با این حال در روز عاشورا و به هنگام نبرد با سپاهیان یزید،هیچ اشاره ای به انتسابش به بنی امیه و ثفیف نكرد، بلكه هاشمی بدون و انتساب به اهلبیت(ع) را افتخار خویش دانست

وی نخستین شهید بنی هاشم در روز عاشورا بود و در زیارت شهدای معروفهنیز آمده است:السَّلامُ علیكَ یا اوّل قتیل مِن نَسل خَیْر سلیل. (7)

امام حسین(ع) در شهادتش بسیار اندوهناك و متأثر گردید و در فراقشفراوان گریست و هنگامی كه سر خونین اش را در بغل گرفت، فرمود:ولدی علیعَلَی الدّنیا بعدك العفا.(8)

(فرز ندم علی ،دیگر بعد از تو اف بر این دنیا)

در مورد سنّ شریف وی به هنگام شهادت، اختلاف است. برخی می گویندهجده ساله، برخی می گویند نوزده ساله  و عده ای هم می گویند بیست و پنج سالهبود.(9)

اما از این كه وی از امام زین العابدین(ع)، فرزند دیگر امام حسین(ع) بزرگتر یا كوچك تر بود، اتفاقی میان مورخان و سیره نگاران نیست. روایتی از امام زینالعابدین(ع) نقل شده كه دلالت دارد بر این كه وی از جهت سن كوچك تر از علی اكبر(ع) بود. آن حضرت فرمود: كان لی اخ یقال له علیّ اكبر منّی قتله الناس ...(10)مقبرهحضرت علی اكبر علیه السلام  در كربلای معلی پایین پای اباعبدالله الحسین علیهالسلام است و در سلام زیارت عاشورا منظور از وعلی علی ابن الحسینآقا علی اكبر علیه السلام می باشد.

1- مستدرك سفینه البحار (علی نمازی)، ج 5، ص 388.

2- أعلام النّساء المؤمنات (محمد حسون و امّ علی مشكور)، ص 126؛مقاتل الطالبین (ابوالفرج اصفهانی)، ص 52.

3- مقاتل الطالبین، ص 52؛ منتهی الآمال (شیخ عباس قمی)، ج 1، ص 373 و ص 464.

4- منتهی الامال ، ج 1، ص

5- مقاتل الطالبین، ص 53.

6- منتهی الآمال، ج 1، ص 375؛ الارشاد (شیخ مفید)، ص 459

7- منتهی الآمال، ج 1، ص 375

8- همان

9- همان و الارشاد، ص 458